انسولین استنشاقی تحمل سیستم ایمنی را برای انسولین تزریقی بالا می برد

بر اساس تحقیقی که در 13 آوریل 2011 در مجله ی Diabetes به چاپ رسید، انسولین استنشاقی بروی عملکرد سلولهای بتای پانکراس تأثیری ندارد اما سبب القاء تلرانس ایمنی نسبت به انسولین تزریقی می شود.پروفسور fourlanous و همکارانش در استرالیا بر روی مصرف انسولین استنشاقی و افزایش تحمل سیستم ایمنی به انسولین تزریقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک (noninsulin-requiring type 1 diabetes)  تحقیق کردند. 42 فرد بالغ که اخیراً به بیماری دیابت نوع یک مبتلا شدند  بصورت رندوم برای دریافت انسولین استنشاقی یا پلاسبو برای 12 ماه انتخاب شدند. از بین این افراد 23 نفر به درمان تزریقی انسولین نیاز پیدا کردند.

مقدار قند خون ناشتا، C- پپتید سرمی، آنتی بادی های سرمی بر علیه آنتی ژنهای سلولهای جزایر لانگرهانس، سه بار درماه درطول 24 ماه بررسی و اندازه گیری گردید.پاسخ سلولهای T به پروانسولین نیز در گروه کوچکی از شرکت کنندگان اندازه گیری و سنجش شد.

محققین دریافتند که فعالیت سلولهای بتا تا 35 درصد کاهش می یابد اما در دو گروه تفاوتی نمی کند(گروه آزمایش و کنترل). همچنین پارامترهای متابولیک در بیماران مداوا شده با انسولین استنشاقی وکنترل مشابه است. تنها در بیمارانی که انسولین استنشاقی دریافت می کنند پاسخ آنتی بادیها نسبت به انسولین کاهش می یابد.

ادامه ی درمان با انسولین استنشاقی سبب می شود پاسخ اینترفرون گاما را به پروانسولین خاموش کند.

 پروفسور fuurlanous می گوید: یافته های این تحقیق نشان داد که پاسخ آنتی بادی به انسولین تزریقی (زیر پوستی) بوسیله ی درمان ابتدایی با انسولین استنشاقی کاهش می یابد. این اولین شواهد در مورد القا تحمل ایمنی نسبت به یک اتوآنتی ژن در انسان است.

منبع: www.doctorslounge.com